Pieniądz fiducjarny – nazwa wywodzi się od łacińskiego określenia „fides” tłumaczonego jako „wiara”. Jest to waluta, która nie ma oparcia w dobrach materialnych, a jej wartość zazwyczaj regulowana jest przez dekretowane prawo monopolu do korzystania z niej na danym terenie, jako legalny środek płatniczy. Wartość pieniądza fiducjarnego ustalana jest również w oparciu o popyt, jaki sterowany jest przez instytucje państwowe (np. poprzez pobór podatków).
Nazwa pieniądza fiducjarnego nawiązuje do tego, że jego wartość oparta jest na zaufania wobec emitenta.
Aktualnie emitentem pieniądza fiducjarnego jest bank centralny, który prowadzi politykę pieniężną danego państwa. Co więcej, ilość pieniądza wprowadzonego do obiegu warunkowana jest przez m.in. aktualną stopę procentową kredytów, jakie zostały udzielone przez bank centralny.